تحلیلی بر توزیع و اولویت بندی زیرساخت گردشگری استان یزد با استفاده از تکنیک های برنامه ریزی

صنعت گردشگری در هزاره سوم از صنایع پاکی است که به یکی از پر رونق­ترین و پر درآمدترین صنایع جهان تبدیل شده است. اما این صنعت در بعضی از استان­های ایران از جمله یزد فعالیتی در خصوص زیرساخت این صنعت صورت نگرفته و یا به صورت نامتوازن این فعالیت انجام پذیرفته است. این عدم توازن در زیرساخت، باعث عدم جذب گردشگری و بی­توجهی به عناصر جاذب گردشگری استان شده است. بنابراین پ‍ژوهش حاضر با ماهیت توسعه­ای-کاربردی، روش تحقیق ترکیبی(توصیفی، اسنادی و تحلیلی)، با هدف ارزیابی و اولویت­بندی توسعه زیرساخت گردشگری در شهرستان­های استان یزد به بررسی موضوع پرداخته است. همچنین در این پژوهش با استفاده از 30 متغیر و بهره­گیری از مدل­های topsis و hdi و نرم افزارهای gis، excel و spss جهت تجزیه و تحلیل­ها استفاده گردیده است؛ که نتیجه­ی تکنیک topsis نشان داده: شهرستان یزد با میزان topsis، 921/0 درصد در ردیف اول توسعه، شهرستان­های اردکان، طبس، تفت و بافق دارای سطح توسعه میانه و شهرستان­های میبد، مهریز، صدوق، ابرکوه و خاتم با میانگبن topsis، 052/0 درصد در پایین­ترین سطح قرار دارند. و هچنین مدل hdi نشان داده که شهرستان خاتم با میزان hdi، 057/0 درصد و شهرستان یزد با میزان hdi، 909/0 درصد به ترتیب کمترین و بیشترین میزان امکانات و تسهیلات لازم را در شاخص زیرساخت گردشگری استان دارا می­باشند.